Problem zaburzeń potencji znany jest od wieków, zawsze należał on do tematów drażliwych i ukrywanych, zwłaszcza dla mężczyzn nim dotkniętych. Mimo to lekarze i zielarze zawsze byli świadomi jej istnienia i próbowali jej przeciwdziałać, leki na poprawę potencji istniały już w starożytności, i to nie tylko w kulturze basenu Morza Śródziemnego, ale też i w innych regionach świata, takich jak Ameryka Północna i południowa oraz Azja. Środki uważane od dawna za afrodyzjaki stały się zainteresowaniem współczesnej medycyny. Na rynku farmaceutycznym dostępne są zarówno leki syntetyczne, jak i oparte na naturalnych substancjach roślinnych i zwierzęcych, często występujące w postaci suplementów diety.
Rynek leków na poprawę potencjału seksualnego przeżył renesans po pojawieniu się w 1996 roku niebieskiej tabletki. Viagra do dziś, mimo upływu czasu należy do najczęściej polecanych preparatów leczniczych w terapii impotencji. Obecnie dostępne są także generyki viagry, zawierające identyczną substancje czynną – syldenafil w postaci cytrynianu syldenafilu. Koncerny farmaceutyczne stosują także inne związki chemiczne, które wzmagają zdolność do erekcji, takie jak tadalafil czy vardenafil. wszystkie wymienione substancje są inhibitorami enzymu rozkładającego tlenek azotu II – fosfodiesterazy typu piątego. Im więcej tlenku azotu II jest utrzymywane, tym większy jest rozkurcz naczyń krwionośnych, i większy dopływ krwi do ciał jamistych prącia, co zwiększa wydolność wzwodu.
Inne leki na poprawę potencji opierają się na zwiększania syntezy tlenku azotu. Zarówno leki będące inhibitorami fosfodiesterazy typu 5., jak i leki wzmagające produkcję NO nie mogą być stosowane u każdego pacjenta. Ograniczenia wynikają z większego ryzyka wystąpienia efektów ubocznych u osób z chorobami układowymi, zwłaszcza przy chorobach serca oraz nadciśnieniu tętniczym. Osoby cierpiące na takie schorzenia są ponadto często poddawane terapii lekami zawierającymi azotany lub związki przyczyniające się do uwalniania dużych ilości tlenku azotu II – jest to zagrożenie nagłego, ostrego spadku ciśnienia krwi, co może być powodem wystąpienia wstrząsu hipotensyjnego – stanu zagrażającego życiu. Wstrząs hipotensyjny może także wywołać udary mózgu. Leki na potencję będące inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 mogą zaburzać zdolność widzenia, zarówno przez niemożność rozpoznania kolorów (często pojawia się widzenie na niebiesko) oraz zamglony obraz otaczających przedmiotów – znak zaburzeń ostrości widzenia. Dlatego nie powinny one być stosowane u kierowców w czasie pracy.