Wczesny wytrysk (łac. eiaculatio praecox), zwany też przedwczesnym wytryskiem i przedwczesną lub wczesną ejakulacją, to jedna z najczęściej występujących dysfunkcji seksualnych. Szacuje się, że dotyczy ona aż jednej trzeciej dorosłych mężczyzn aktywnych seksualnie. Polega na wytrysku, który pojawia się zbyt wcześnie, niż chcieliby tego partnerzy seksualni dla uzyskania odpowiedniej satysfakcji seksualnej. Wczesny wytrysk to taki, który następuje w czasie krótszym, niż dwie minuty począwszy od rozpoczęcia kopulacji lub po nie więcej niż piętnastu ruchach frykcyjnych.
Ta dolegliwość jest naturalna w przypadku tych mężczyzn, którzy dopiero rozpoczynają współżycie seksualne. Nie jest też powodem do niepokoju, jeśli pojawi się po zbyt długiej abstynencji seksualnej. W takich przypadkach wczesny wytrysk jest niemalże naturalny i nie uznaje się go za dysfunkcję seksualną. Natomiast jeśli wytrysk jest zbyt wczesny za każdym razem, gdy mężczyzna podejmuje współżycie, wtedy jest to objaw chorobowy.
Przyczyny wczesnego wytrysku są rozmaite. Przede wszystkim dotyczą one sfery psychicznej. Kłopoty z wytryskiem mają mężczyźni narażeni na częste sytuacje stresogenne, cierpiący na depresję czy nerwicę. Omawiana dysfunkcja dotyczy także mizoginistów i osób odczuwających chorobliwy lęk przed kobietami. Czasami wynika ona z niewłaściwych nawyków wypracowanych w przeszłości – np. z częstej masturbacji, pospiesznego seksu czy praktykowania stosunków przerywanych. Niekiedy za wczesny wytrysk odpowiadają schorzenia i dolegliwości neurologiczne, przede wszystkim te, które dotyczą transmisji neuroprzekaźników w mózgu. Poza tym wczesny wytrysk może być powodowany przez inne schorzenia, np. przez cukrzycę. W niektórych, niezbyt licznych przypadkach, dolegliwość jest następstwem wzmożonej wrażliwości prącia.
Wczesny wytrysk jest wyleczalny w 90% przypadków. W celu diagnozy, odkrycia przyczyn schorzenia i wyboru sposobu jego leczenia należy udać się do seksuologa. Często stosowana jest farmakoterapia, polegająca na odpowiednim dozowaniu leków z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (np. tramadol, dapoksedyna, fluoksedyna, klomipramina). Alternatywą dla tych leków, mogących wywołać skutki uboczne, są tabletki na przedwczesny wytrysk na bazie naturalnych składników ziołowych. Natomiast nadwrażliwość żołędzi penisa można częściowo obniżyć poprzez stosowanie specjalnych prezerwatyw obleczonych środkiem częściowo znieczulającym lub maściami, które nakłada się na około pół godziny przed stosunkiem. Bardzo wskazane są również ćwiczenia wydłużające stosunek, ćwiczenia mięśni Kegla oraz techniki oddechowe i relaksacyjne, które wpływają na zwiększenie kontroli wytrysku. Zaburzenia psychologiczne wymagają natomiast indywidualnej psychoterapii.